هیأت‌های اروپایی که در دوره صفویه به ایران سفر کردند درباره موضوعات مختلف جامعه ایران عصر صفویه، دست به قلم برده و گزارش‌هایی تحت عنوان سفرنامه به یادگار گذاشتند که بعداً در بررسی و مطالعات مورخان مورد توجه جدی قرار گرفت. نقاشی ایرانی نیز همواره ابزار دقیق و مناسبی برای محققان بوده است، نگارگران عصر صفویه با پرداختن به جزئیات تن‌پوش‌های مردان به شناخت بخشی از تاریخ فرهنگی، اجتماعی آن زمان کمک زیادی کردند. این جزئیات در نشان‌دادن چگونگی پوشیدن قسمت‌های گوناگون تن‌پوش‌های مردان، سودمند است چراکه تن‌پوش‌های مردان متشکل از لایه‌ها و اجزای گوناگون بوده است.

اهداف پژوهش پیش‌رو، پاسخ به این پرسش‌هاست: چگونه پوشاک مردان دوره صفویه در سفرنامه‌ها و نگارگری این دوران انعکاس یافته و تا چه حد بر یکدیگر منطبق است؟ می‌توان برای بررسی تن‌پوش‌های مردان دوره صفویه از سفرنامه‌ها استفاده کرد؟ این سفرنامه‌ها برای بررسی تن‌پوش‌ها قابل‌استناد هستند یا خیر؟ برای بررسی این مسئله و فرضیه‌های مبتنی‌بر آن مهم‌ترین سفرنامه‌های نوشته‌شده در دوره صفویه‌ موردمطالعه قرار گرفته و مطالب آنها درباره تن‌پوش‌های مردان با نگاره‌های دوره صفویه به‌صورت تطبیقی بررسی شدند. این تحقیق از نوع نظری است و روش‌ آن ترکیبی، توصیفی _تحلیلی _ تطبیقی و جمع‌آوری اطلاعات آن کتابخانه‌ای است.

نتایج حاصل از پژوهش بر این امر دلالت دارد که مطالب سفرنامه‌های اروپائیان در این دوره می‌تواند به‌عنوان یک منبع مکتوب و قابل‌استناد درباره تن‌پوش‌های مردان دوره صفویه موردتوجه قرار گیرد؛ به‌ویژه با همراهی نگاره‌های این دوره اسنادی معتبر به‌شمار می‌آیند.