|
مرمت و معماری ایران، جلد ۱۰، شماره ۲۴، صفحات ۱۷-۳۰
|
|
|
عنوان فارسی |
تقابل دو خوانش مذهبی معمارانه در داستانی از دوران مشروطه: حکایت حمام جنیان |
|
چکیده فارسی مقاله |
حکایت حمام جنیان، یکی از داستانهای گفتوگومحور دوران مشروطه بوده که دو نسخه از آن موجود است. این سند منحصر بهفرد، از معدود نوشتههایی است که در آن معماری پیشامدرن و سنتهای معمارانه ایرانی، مورد بحث و استدلال قرار میگیرد و در بخشهایی از آن معماری خود، دغدغه اصلی است. این داستان، درباره پدر و پسری است که به یک حمام عمومی سنتی میروند و در آنجا با مسائل و چالشهایی مواجه شده و در ادامه، بر مبنای این اتفاقات، به گفتوگویی نقادانه درباره فرهنگ، معماری، سنتها و باورهای ایرانیان میپردازند. در این مقاله با معرفی، تحلیل، تصحیح و بازنویسی بخشهایی از این داستان، نشان داده شده است که انتقادهای موجود در این داستان نسبت به حمامهای عمومی در ایران را میتوان به چهار گروه کلی؛ چینش فضایی و جانمایی فضاها در پلان حمامهای ایرانی، مسئله حفظالصحه بهخصوص در حمامهای ایرانی، نحوه طراحی پلهها و پلکانها در بناهای ایرانی و فقدان نهادی ناظر بر ساخت و ساز، دستهبندی کرد. راهحل پیشنهادی شخصیتهای داستان در مواجهه با این مشکلات طراحی حمامها به شیوهای جدید (با شیر) و راهحل کلان آنها، افزایش آگاهی عمومی نسبت به مسائل معمارانه و شهری است. در این مقاله نشان داده شده که میتوان دستکم بخشی از اختلافات موجود در زمینه پذیرش یا رد معماری جدید را که به اوایل دوران معاصر نیز کشانده شده است، بهخصوص در زمینه ساخت و سازماندهی بهداشتی حمامهای عمومی، حاصل نوعی اختلاف در خوانش مسائل مذهبی دو گروه عمده درگیر در دوران مشروطه دانست که به معماری نیز تعمیم داده شده است و استدلالهای هر دو طرف موافق یا مخالف تغییر الگوهای حمامهای پیشامدرن، در بسیاری از موارد، مبنایی مذهبی داشتهاند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
معماری قاجاری و مشروطیت، حمام جنیان، حمام، شریعت اسلامی |
|
عنوان انگلیسی |
Confrontation of two Religious Architectural Interpretations in a Story from Constitutional Era: The Story of Hekâyate Hammâme Djenniân |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Hekâyate Hammâme Djenniân is a story written in two versions during the constitutional era. This unique document is one of the few writings in which modern architecture and Iranian architectural traditions are discussed and argued, the main concern of this writing is architecture. The story is about a father and his son who went to a traditional public bath, and face challenges, then they have a critical discussion about Iranian culture, architecture, traditions, and beliefs. Introducing, analyzing, correcting, and rewriting parts of this story have shown that the criticisms in this story about public baths in Iran can be divided into four general groups; spatial organization, sanitization and hygiene in Iranian traditional public baths, stairs in Iranian architecture, and the absence of a governmental institution which regulates the constructions. The solution proposed by the characters of the story in the face of these problems is designing baths in a new way, and their major solution is to increase the public awareness towards architectural and urban issues. This article show that at least some of the differences in the acceptance or rejection of the new architecture which has been extended to the early modern period, especially in the field of constructing and organizing public baths, can be the result of a kind of difference in reading religious issues of two groups involved in the constitutional era, which are generalized to architecture, and that the arguments of both sides for or against changing the patterns of pre-modern baths, were religious in many cases. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Qajar and Constitutionalism Architecture, Hammâme Djenniân, Hammâm, Islamic Sharia |
|
نویسندگان مقاله |
کامیار صلواتی | Kamyar Salavati University of Tehran کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، دانشکده معماری، دانشگاه تهران
|
|
نشانی اینترنتی |
http://mmi.aui.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1481-1&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
معماری و شهرسازی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|